Αρχική » Σχολείο » Bullying – Νταηλίκι. Το φαινόμενο του εκφοβισμού στο σχολείο
Stop Bulling - Νταηλίκι. Το φαινόμενο του εκφοβισμού (Μπούλινγκ) - Οι τηλεφωνικές γραμμές βοήθειας

Bullying – Νταηλίκι. Το φαινόμενο του εκφοβισμού στο σχολείο

Bullying – Νταηλίκι. Το φαινόμενο του εκφοβισμού. Ο όρος «Μπούλινγκ» έχει αποδοθεί στα ελληνικά ως «σχολικός εκφοβισμός». Οι τηλεφωνικές γραμμές βοήθειας.

Bullying. Το φαινόμενο του εκφοβισμού «school bullying»

Το φαινόμενο του εκφοβισμού «school bullying» και της βίας «school violence» στον χώρο του σχολείου παρουσιάζει αυξανόμενες και πολυπαραμετρικές διαστάσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στον διεθνή χώρο, ιδιαίτερα κατά τα τελευταία χρόνια.

Ο δακτυλοδεικτούμενος της τάξης, το θύμα του εκφοβισμού τόσο στο σχολείο όσο και στους δρόμους του Internet, νιώθει πόνο ψυχικό αλλά και σωματικό.

Νταηλίκι. Ο νόμος του φόβου που επικρατεί σε πολλά σχολεία

Ο νόμος του φόβου επικρατεί σε πολλά σχολεία – μάλιστα οι «νταήδες» μπορεί να δρουν μεμονωμένα ή σε ομάδες

Το νταηλίκι είναι μια μορφή κακοποίησης, πιο συγκεκριμένα εκφοβισμού ή εξαναγκασμού.

Αυτή συνεπάγεται περιοδικά επαναλαμβανόμενες πράξεις που σκοπό έχουν την επιβολή ενός ατόμου ή μιας ομάδας πάνω σε ένα άλλο άτομο ή ομάδα, επομένως μια «ανισορροπία δυνάμεων».

Η εν λόγω ανισορροπία μπορεί να είναι κοινωνική ή/και σωματική. Το θύμα του εκφοβισμού αναφέρεται και ως στόχος.

Είδη κακοποίησης στο νταηλίκι. Συναισθηματική, λεκτική, σωματική

Το νταηλίκι αποτελείται από τρία βασικά είδη κακοποίησης:

1

Συναισθηματική.

2

Λεκτική.

3

Σωματική.

Συνήθως, πρόκειται για ανεπαίσθητες μεθόδους εξαναγκασμού όπως η ψυχολογική χειραγώγηση.

Το νταηλίκι κυμαίνεται από την απλή μορφή εκφοβισμού σε πιο σύνθετες μορφές, στις οποίες ο νταής ενδέχεται να έχει έναν περισσότερους «υπαρχηγούς» που μπορεί να φαίνεται να είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν τον «αρχι-νταή» στις δραστηριότητές του.

Το νταηλίκι στο σχολικό περιβάλλον ή εργασιακό χώρο αναφέρεται και ως ομότιμη κακοποίηση

Το νταηλίκι μπορεί να προκύψει σε οποιοδήποτε περιβάλλον στο οποίο ανθρώπινα όντα αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.

Αυτό περιλαμβάνει το σχολείο, την εκκλησία, την οικογένεια, το χώρο εργασίας, το σπίτι και τις γειτονιές.

Είναι ακόμη ένας παράγοντας ώθησης στη μετανάστευση. Ο εκφοβισμός είναι δυνατό να λαμβάνει χώρα μεταξύ κοινωνικών ομάδων, κοινωνικών τάξεων και ακόμη και μεταξύ χωρών (υπερβολική εθνικοφροσύνη, σοβινισμός).

Τι είναι ο σχολικός εκφοβισμός – επιθετική συμπεριφορά

Πώς ορίζεται ο σχολικός εκφοβισμός και η επιθετική συμπεριφορά στα παιδιά:

Σύμφωνα με την Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου (ΕΨΥΠΕ), ως σχολικός εκφοβισμός ορίζεται η εσκεμμένη και επαναλαμβανόμενη βία και επιθετική συμπεριφορά με σκοπό την πρόκληση σωματικού ή και ψυχικού πόνου σε μαθητές από συμμαθητές τους, εντός και εκτός σχολείου.

Ο σχολικός εκφοβισμός μπορεί να περιλαμβάνει σωματική βία (χτυπήματα, γροθιές κ.ά.), απειλές, εκβιασμούς, πειράγματα, «φαρμακερά» παρατσούκλια, κοροϊδία, διάδοση φημών.

Ακόμα εσκεμμένο αποκλεισμό κάποιων παιδιών από κοινωνικές και σχολικές δραστηριότητες, σεξουαλική παρενόχληση, κλοπές των αντικειμένων του θύματος ή πρόκληση ζημιών σε αυτά.

Το έντονο bullying. Η κατάθλιψη και οι αυτοκτονίες

Ο σχολικός εκφοβισμός έχει βρει νέα μέσα για να γιγαντώνεται, με κυριότερο το Διαδίκτυο. Οι γονείς δεν θα πρέπει να αισθάνονται απαραίτητα ασφαλείς όταν το παιδί είναι «ήσυχο στο δωμάτιό του».

Το έντονο bullying συνδέεται με κατάθλιψη, με αυτοκτονικό ιδεασμό, ακόμη και με αυτοκτονίες.

Τις περισσότερες φορές τα θύματα του εκφοβισμού σιωπούν καθώς φοβούνται, ντρέπονται, νιώθουν ότι φταίνε, αλλά συγχρόνως στο μυαλό τους κλωθογυρίζει ότι θα απογοητεύσουν τους γονείς τους με την «αδυναμία» τους.

 Bullying. Τι πρέπει να κάνουν οι γονείς εγκαίρως

Για τον λόγο αυτόν οι γονείς πρέπει να είναι άκρως προσεκτικοί ώστε να «διαγνώσουν» εγκαίρως το πρόβλημα.

  • Είναι σημαντικό να παρατηρούν τη συμπεριφορά του παιδιού τους. Οποιαδήποτε ξαφνική, χωρίς εμφανές αίτιο αλλαγή στη συμπεριφορά, στη διάθεση, στην όρεξη, στον ύπνο, στη σχολική επίδοσή τους αλλά και στη γνώμη που εκφράζουν για κάποια άτομα θα πρέπει να τους προβληματίσει και να τους οδηγήσει στο να διερευνήσουν με διακριτικό τρόπο τι μπορεί να συμβαίνει.
  • Αν αντιληφθούν ότι το παιδί τους βιώνει εκφοβισμό θα πρέπει να προσπαθήσουν να κουβεντιάσουν μαζί του τόσο γενικά για το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού όσο και ειδικά για την εμπειρία του.
  • Σε κάθε περίπτωση πρέπει να απενοχοποιήσουν το παιδί και να του εξηγήσουν ότι κανένας δεν έχει το δικαίωμα να του φέρεται άσχημα.
  • Πρέπει να επιβραβεύουν το παιδί που ήταν δεκτικό στη συζήτηση για την εμπειρία του με τον σχολικό εκφοβισμό και αποκάλυψε σημαντικά πράγματα για αυτήν.
  • Το μεγαλύτερο λάθος είναι να βάλουν το παιδί τους που έχει υποστεί τον εκφοβισμό σε διαδικασία αντεκδίκησης, καθώς τέτοιες «στρατηγικές» δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα.
  • Πρέπει να δείξουν στο παιδί ότι έχει μεγάλη σημασία η επικοινωνία του με τους δασκάλους ή τους καθηγητές του και να του εξηγήσουν τη διαφορά μεταξύ του «μαρτυράω» και του «ζητώ βοήθεια».
  • Ας θυμούνται πάντα ότι στόχος τους είναι να βοηθήσουν το δικό τους παιδί και όχι να τιμωρήσουν τον θύτη.

H επικοινωνία με τον δάσκαλο ή τους καθηγητές του παιδιού

Σήμερα, διαφορετικοί επιστημονικοί χώροι και πεδία έχουν αναγνωρίσει, αναδείξει και μελετήσει το πρόβλημα του σχολικού εκφοβισμού και της βίας, στις πολλαπλές μορφές και διαστάσεις του.

Προτείνουν, μέσα από την πρόληψη και την παρέμβαση, διάφορες προσεγγίσεις και μεθόδους για την αποτελεσματική  αντιμετώπισή του.

Η πλειονότητα των μεθόδων αυτών και των συνακόλουθων στρατηγικών, προγραμμάτων και πρακτικών εστιάζει στον προληπτικό ρόλο που θα πρέπει να αναλάβουν και να αναπτύξουν τα σχολεία.

Η ενεργός συμμετοχή και η συνεργασία όλων των άμεσα και έμμεσα εμπλεκομένων στο φαινόμενο της σχολικής βίας και του εκφοβισμού αποτελεί πλέον αναγκαιότητα.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οι εκπαιδευτικοί του σύγχρονου σχολείου θα πρέπει να έχουν τις απαραίτητες γνώσεις  και να είναι ικανοί  να οργανώσουν, να αναπτύξουν και να συντονίσουν ένα σύνολο κοινωνικοπαιδαγωγικών δράσεων.

Δράσεων που αφορούν την πρόληψη και την αντιμετώπιση του φαινομένου της σχολικής βίας και του εκφοβισμού και ενός αριθμού παράγωγων ζητημάτων, σε επίπεδο ατομικό, τάξης, σχολικής μονάδας, οικογένειας και τοπικής κοινότητας.

Bullying. Τηλεφωνικές γραμμές βοήθειας απέναντι στον φόβο

Οι τηλεφωνικές γραμμές στήριξης απέναντι στο φόβο για εκπαιδευτικούς, γονείς, παιδιά και εφήβους.

Γραμμή αποκλειστικά για εκπαιδευτικούς: 11130

Είναι μια γραμμή αποκλειστικά για εκπαιδευτικούς που θέλουν να μιλήσουν για θέματα που αφορούν τον εκφοβισμό. Η γραμμή λειτουργεί καθημερινά από τις 08.30 ως τις 14.00.

Ευρωπαϊκή Γραμμή στήριξης παιδιών και εφήβων: 116 111

Η ευρωπαϊκή «Γραμμή στήριξης παιδιών και εφήβων 116111» είναι μια συμβουλευτική τηλεφωνική γραμμή αποκλειστικά για παιδιά και εφήβους μέχρι 18 ετών.

Μπορεί να τηλεφωνήσει ανώνυμα οποιοδήποτε παιδί νιώθει την ανάγκη βοήθειας, υποστήριξης ή συμβουλής σε θέματα ψυχικής υγείας, για οτιδήποτε μπορεί να το απασχολεί, χωρίς κόστος, από κινητό ή σταθερό τηλέφωνο.

Γραμμή Σύνδεσμος για την ψυχοκοινωνική υγεία: 801 801 1177

«Γραμμή – Σύνδεσμος 801 801 1177» για την ψυχοκοινωνική υγεία παιδιών και εφήβων.

Η γραμμή απευθύνεται αποκλειστικά σε γονείς και ενηλίκους που θέλουν να μιλήσουν για κάποιο θέμα ψυχικής υγείας που τους απασχολεί σε σχέση με ένα παιδί ή έναν έφηβο.

Μονάδα Εφηβικής Υγείας | Νοσοκομείο Παίδων: 8001180015

Μονάδα Εφηβικής Υγείας (Β’ Παιδιατρική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοκομείο Παίδων «Π. & Α. Κυριακού»)

Γραμμή χωρίς χρέωση: 8001180015

Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS: 1065

Σε αυτή την τηλεφωνική γραμμή 1056 του Χαμόγελου του Παιδιού ο καθένας μπορεί να τηλεφωνήσει δωρεάν και ανώνυμα.

Η γραμμή που λειτουργεί όλο το 24ωρο είναι στελεχωμένη με κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους οι οποίοι προσφέρουν τηλεφωνική υποστήριξη για τη διαχείριση φαινομένων όπως ο σχολικός εκφοβισμός. Πηγές : stop-bullyinghamogelo.grwikipedia

#Νταηλίκι. Το φαινόμενο για τον σχολικό #εκφοβισμό. Οι #τηλεφωνικές γραμμές βοήθειας #Bullying