Αρχική » Αφιερώματα - Ένθετα » Εγκυκλοπαίδεια » Λυρίδες. Η βροχή διαττόντων (μετεώρων). Τα Πεφταστέρια της άνοιξης
Βροχή διαττόντων (μετεώρων) Λυρίδες γνωστά ως «Τα Πεφταστέρια της άνοιξης»

Λυρίδες. Η βροχή διαττόντων (μετεώρων). Τα Πεφταστέρια της άνοιξης

Λυρίδες. Η πρώτη βροχή διαττόντων (πεφταστέρια) της άνοιξης. Η εξήγηση του φαινομένου για το πως δημιουργούνται και ποιες είναι οι γνωστότερες βροχές διαττόντων. Την βροχή αυτή την απολαμβάνουμε σε ετήσια βάση από 16 έως 25 Απριλίου.

Λυρίδες. Η βροχή διαττόντων (μετεώρων). Τα Πεφταστέρια της άνοιξης

Οι Λυρίδες (η βροχή διαττόντων ή μετεώρων) είναι γνωστό ότι καμία φορά δημιουργούν πολύ φωτεινά πεφταστέρια με μακριές ουρές, ορατές στον ουρανό επί αρκετά δευτερόλεπτα.

Κάποιες χρονιές μάλιστα τα μετέωρά τους έφθασαν μέχρι και τα 100 χλμ. την ώρα.

Τη βροχή αυτή την απολαμβάνουμε σε ετήσια βάση από 16 έως 25 Απριλίου με αποκορύφωμα φέτος το βράδυ της 22ης και το πρωί της 23ης ημέρας του Απριλίου.

Τα πεφταστέρια της Άνοιξης, στην κορύφωση του φαινομένου, σύμφωνα με τους επιστήμονες, εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα μέχρι και 20 πεφταστέρια ανά ώρα, με ταχύτητα που φτάνει συνήθως τα 50 χιλιόμετρα.

Τι είναι οι Λυρίδες; Ο κομήτης Θάτσερ και τα απομεινάρια της ουράς

Τι είναι οι Λυρίδες; Η συγκεκριμένη βροχή διαττόντων, που καταγράφηκε για πρώτη φορά το 687 π.Χ από τους Κινέζους, φαινομενικά προέρχεται από τον αστερισμό της Λύρας, από όπου πήρε το όνομά της, και ιδίως από τον αστέρα Βέγα (Άλφα Λύρας).

Είναι το πιο λαμπρό άστρο του συγκεκριμένου αστερισμού και το δεύτερο φωτεινότερο άστρο του νυχτερινού ουρανού του βορείου ημισφαιρίου.

Η πραγματική όμως πηγή προέλευσης, είναι ο κομήτης C/1861 G1 «Θάτσερ», τον οποίον ανακάλυψε το 1861 ο Αμερικανός Α. Θάτσερ.

Ο κομήτης αυτός αφήνει στο πέρασμά του μια μακριά ουρά σκόνης και σωματιδίων, η οποία διασταυρώνεται κάθε χρόνο με την τροχιά του πλανήτη μας.

Ο κομήτης θα ξαναπεράσει πολύ κοντά από τη Γη το 2276, καθώς η τροχιά του γύρω από τον Ήλιο διαρκεί περίπου 415 χρόνια.

Τα απομεινάρια της ουράς του κομήτη, μετά το τελευταίο κοντινό πέρασμά του κατά τον 19ο αιώνα, αιωρούνται ακόμα στο διάστημα και συνεχίζουν να προκαλούν τη «βροχή» των Λυρίδων κάθε χρόνο.

Η εξήγηση για το ουράνιο φαινόμενο και πως δημιουργούνται

Η εξήγηση για το ουράνιο φαινόμενο και πως δημιουργούνται.

Κάθε φορά που ένας περιοδικός κομήτης περνά από το περιήλιο της τροχιάς του παράγει μυριάδες σωματίδια, που ονομάζονται μετεωροειδείς, τα οποία αργά αλλά σταθερά διασκορπίζονται κατά μήκος της τροχιάς του κομήτη.

Αν η τροχιά της Γης γύρω από τον Ήλιο και η τροχιά του κομήτη πλησιάζουν αρκετά η μία την άλλη σε κάποια περιοχή, τότε η γη θα περνά μέσα από αυτό το «ρεύμα μετεωροειδών» επί λίγες ημέρες, περίπου τις ίδιες ημερομηνίες κάθε χρόνο.

Τότε οι κάτοικοι της Γης παρατηρούν μία βροχή διαττόντων.

Οι συγκεκριμένοι κομήτες – πατέρες των περισσότερων καταγεγραμμένων βροχών διαττόντων έχουν πλέον ταυτοποιηθεί. Υπάρχουν και λίγες βροχές διαττόντων που προέρχονται από αστεροειδείς.

Η βαρυτική έλξη των πλανητών – Τροχιές ορισμένων κομητών

Η βαρυτική έλξη των πλανητών καθορίζει πού θα περάσει την τροχιά της Γης το ρεύμα μετεωροειδών. Σε μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα ωστόσο, τα ρεύματα αυτά μπορεί να εξελιχθούν κατά πολύπλοκους τρόπους.

Οι τροχιές ορισμένων περιοδικών κομητών βρίσκονται σε συντονισμό με τον Δία ή κάποιο άλλο μεγάλο πλανήτη: Ν περιφορές του κομήτη γίνονται στον ίδιο χρόνο με Μ περιφορές του πλανήτη, όπου Μ, Ν φυσικοί αριθμοί.

Επειδή τότε ο πλανήτης έχει την ίδια σχετική θέση ως προς το ρεύμα κατά διαστήματα, τείνει να τραβήξει τους μετεωροειδείς σε αυτή τη σχετική θέση, δημιουργώντας λεπτά «νήματα» αντί ρεύματα.

Επίσης, οι πολύ κοντινές διαβάσεις των ίδιων των μετεωροειδών από τους πλανήτες, τους επιταχύνουν ή τους επιβραδύνουν μεταβάλλοντας σημαντικά τις τροχιές τους.

Αν ο πλανήτης είναι η Γη, αποτέλεσμα είναι η εμφάνιση κενών στη βροχή διαττόντων κατά το επόμενο έτος.

Τρίτος παράγοντας είναι η πίεση ακτινοβολίας από το φως και την υπόλοιπη ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία του Ηλίου, που οδηγεί ιδίως τους μικρότερους κόκκους μακρύτερα από τον Ήλιο.

Οι γνωστότερες βροχές διαττόντων (Περσείδες, Λεοντίδες, Λυρίδες)

Ας δούμε τις γνωστότερες βροχές διαττόντων. Η ευκολότερα παρατηρούμενη (εξαιτίας του καλού καιρού) βροχή διαττόντων (βροχή μετεώρων) είναι οι Περσείδες, που κορυφώνονται περί τις 12 Αυγούστου εκάστου έτους.

Η θεαματικότερη όμως ιστορικά (κάθε 33 χρόνια που περνά ο κομήτης της) είναι οι Λεοντίδες.

Βροχή Ημερομηνίες Υπεύθυνο σώμα
Λυρίδες τέλη Απριλίου Κομήτης C/1861 G1 (Θάτσερ)
πι Πρυμνίδες τέλη Απριλίου 26P/ Γκριγκ-Σέλεραπ
ήτα Υδροχοΐδες αρχές Μαΐου Κομήτης του Χάλλεϋ
Βοωτίδες Ιουνίου τέλη Ιουνίου Κομήτης Πονς-Γουίνεκ
Περσείδες μέσα Αυγούστου 109P/Σουίφτ-Τατλ
Δρακοντίδες αρχές Οκτωβρίου 21P/Τζιακομπίνι-Ζίνερ
Ωριωνίδες τέλη Οκτωβρίου Κομήτης του Χάλλεϋ
Λεοντίδες μέσα Νοεμβρίου 55P/Τέμπελ-Τατλ
Διδυμίδες μέσα Δεκεμβρίου Αστεροειδής 3200 Φαέθων
Αρκτίδες τέλη Δεκεμβρίου Κομήτης Τατλ (8P/Τατλ)
#Λυρίδες. Η πρώτη βροχή με #αστέρια διαττόντων ή μετεώρων. Τα πεφταστέρια την #Άνοιξη #stars